Café Welling
Café (de Concertbar-Modern-’t Hoekje) WELLING, sedert 1901
Met teksten van Jan Haasbroek, Annemieke Hendriks, Marcel Misset, Vincent Steinmetz, Hans van der Klis,
A.F.Th. van der Heijden, Mirjam Rotenstreich en Meindert Burger.
UITVERKOCHT, alleen nog in Café Welling verkrijgbaar (zolang de voorraad strekt)
Café Welling sedert 1901 werd aanvankelijk opgezet om het veertigjarig uitbaterschap van Bas Lubberhuizen te memoreren. Hij nam het café in 1978 over van H.B.G. Welling. Maar de geschiedenis van het café gaat veel verder terug, tot 1901, toen voor het eerst een café of tapperij gevestigd werd in het pand aan de J.W. Brouwersstraat 32 in Amsterdam. En exact honderd jaar geleden, in 1919, werd de eerste inschrijving in de Kamer van Koophandel gedaan.
Een boek van deze omvang, zo werd besloten, moet gaan over het café in al zijn facetten, over de volledige historie, met de nadruk op mensen en gebeurtenissen in de afgelopen veertig jaar.
In meer dan zeventig interviews en achtergrondverhalen wordt een portret geschetst van café Welling in verleden en heden. De uitgebreide kunstcollectie wordt minutieus beschreven en voor het eerst is er een overzicht van de geroemde Wellinguitgaven, een kleine reeks boekjes geschreven en geïllustreerd door medewerkers en klanten.
Café Welling sedert 1901 is geïllustreerd met meer dan vijfhonderd foto’s van het café, de omgeving en de mensen die het café hebben gemaakt en nog steeds maken tot wat het is: een unieke plek die dankzij de inspanningen van Bas Lubberhuizen met veel liefde als een verstild – maar nog springlevend – monument van vervlogen tijden in stand is gehouden.
Recensies:
Karakterkroeg. Geen muziek, geen cocktails, geen laptops: in Café Welling praat je en drink je, al sedert 1901. (…) De oorsprong en de fascinerende wapenfeiten en anekdotes uit de geschiedenis van het café, haar eigenaars, barkeepers en trouwhartige clièntele staan gedetailleerd, geestig en mooi opgeschreven in het boek.
– Het Parool
Journalist Jan Haasbroek stelde het lekker geschreven Welling-boek samen, gevuld door schrijvende en fotograferende klandizie. Zij bieden een levendig beeld van het café. Het boek is rijk geïllustreerd met een stoet aan interieurfoto’s, portretten van stamgasten en kasteleins.(…) De bijnamen zijn niet altijd vleiend, variërend van Café Mantelzorg tot Station Terminale ‘Welling’. Dat neemt niet weg dat nieuwe generaties liefhebbers hun weg telkens naar dit huiskamercafé in Zuid zullen blijven vinden. Terecht dat dit boek er nu ligt.
– NRC Handelsblad